هركس به كسي نازد و منهم به تو نازم

خواهم كه سرو جان به ره عشق تو بازم

هر شب به تمناي وصال تو يگانه

اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

ترسم كه بيايي و من آنروز نباشم

بگذار كه اشك از مژه در راه تو پاشم

ميخانه دگر جاي من بي سروپا نيست

بگذار كه در سايه ديوار تو باشم