وقتی حضرت امیر علیه السلامبدنیا آمد، فاطمه بنت اسد همانند سایر نوزادان علی علیه السلامرا قنداق می کرد و دستهای آن حضرت را در قنداق می بست. اما بعد از اینکه فاطمه به سراغ علی علیه السلاممی آمد، مشاهده می کرد دستهای آن حضرت بیرون از قنداق است و پارچه ها هم پاره شده است، فاطمه بنت اسد دو پارچه مصری محکم آورد دستهای آن حضرت را محکم تر از قبل بست و آنگاه حضرت را در گهواره خود گذاشت، حضرت امیر علیه السلامبا تکانی، مجدد دستمال ها را پاره کرد و دست خود را از قنداق بیرون آورد، مجدد فاطمه بنت اسد با سه پارچه محکم دست های حضرت را می بندد، اجمالا تا هفت بار و هفت پارچه بر روی هم، دست های حضرت را در قنداق می بندد باز حضرت دستان خود را باز می نماید. آنگاه حضرت علی علیه السلامبه مادر خود می فرماید.

«مادر دست مرا رها کن، دست علی باید باز باشد که به درگاه خدا دراز کند».^[1]

-------------------------------

[1]. غایة المرام.

برگرفته از کتاب : هزار و یک داستان از زندگانی امام علی علیه السلام

به قلم : محمد رضا رمزی اوحدی